top of page

Blog #31 Amazinggg...

  • Foto van schrijver: wenda
    wenda
  • 10 jan 2020
  • 4 minuten om te lezen

De kerstlampjes gaan de doos weer in. Hè hè. Ik leef nog.

Dagen, of zeg maar weken waarin alles uit balans raakt. Het ritme, slaap-uren, eten, activiteiten, overprikkelingen enzovoort. Het was een keuze om gedeeltelijk met de flow mee te gaan. Vlak voor kerst was mijn vurig gewenste rolstoel met ondersteuning, mijn Hummer, compleet. Met het vooruitzicht van Dirks' vakantie stonden een aantal uitdagingen klaar. Voor ons samen, want ook voor hem levert dit nieuwe situaties op.


Inmiddels zijn we al aardig op elkaar ingespeeld als we met de auto plus Hummer ergens heen gaan. De een trekt het zitkussen eraf, de ander klikt de rugleuning plat, om en om een wiel eraf halen en dan hou je een vast boxframe over die Dirk met een zwaai in de kofferbak legt. Dan het kussen en de wielen erbij en niet te vergeten het smartwheel en de Smoov. Zelf moet ik dan niet vergeten dat de bedieningsunit ook mee moet (ow er komt zeker nog een dag dat ik die vergeet) en mijn handschoentjes. Met andere woorden, je springt niet meer “ff in de auto”. En op plaats van bestemming het hele ritueel in omgekeerde volgorde.



Zo zijn we twee keer naar m’n moeder geweest, zijn we gaan winkelen in (in het kader van doe eens gek) Bergen op Zoom, zijn we naar Miniworld Rotterdam gegaan en hebben de Decathlon afgestruind. Want een Hummer is geweldig, maar zonder aangepaste kleding is het verrekte koud buiten. Een lopend mens loopt zich letterlijk warm. Maar rollend doen je benen niet mee, wat natuurlijk het hele eieren eten is van een rolstoel. In eerste instantie zocht ik extra paren fietshandschoenen, met synthetisch leer in de handpalm, met en zonder vingers. 1 Paar bleek namelijk niet genoeg.

Als je buiten rolt met gebruik van de Smoov, gebruik je je handen op de hoepels om te sturen en te remmen. De Smoov heeft best power, dus grip is dan van belang, maar tegelijkertijd moeten je handen ook kunnen “glijden”. Vandaar het synthetisch leer in de handpalm. Bij toeval ontdekt. Aangezien het deze tijd van het jaar niet alleen koud is maar ook vochtig, blijft er van alles aan je banden plakken: zand, modder, blaadjes, en ja soms ook hondenpoep. Het is evident dat deze smurrie daarmee aan je handen komt. En dus ook aan je handschoenen. Daarom is het erg fijn om telkens een schoon paar gereed te hebben. Soort van “1 in de was, 1 in de kast en 1 aan het lijf” maal 2. Handschoenen met lange vingers moeten precies passen, als de stoffen vingers te lang zijn raken ze tegen de spaken. Anderzijds als je in een winkel bent, heb je liever handschoenen zonder vingers want dan hoef je ze niet telkens aan en uit te doen om iets te pakken. Of terug te rijden om ze van de vloer te rapen... Keuze-stress ……



Daarnaast heb ik een paar lange ski-sokken gescoord met een aantal procentjes wol. Heerlijk. Want als je benen afkoelen voelt je hele lijf onderkoeld. En dat los je thuis niet op met een kopje soep kan ik je zeggen. Temeer omdat mijn inwendige kacheltje stuk is.

Dus nu overweeg ik een gevoerde overbroek die gemakkelijk aan en uit kan, wind- en waterdicht. Of anders mijn lange thermobroek onder een spijkerbroek. Een ander dingetje waar ik tegenaan liep, ja je leest het goed, zijn afzakkende bh-bandjes tijdens het rollen. Ik snapte er niks van. Welke ik ook aan heb, floep zakte er weer een bandje langs m’n schouder. En dat is niét prettig! Ik vroeg me af of ik de enige was met dit euvel, dus ik gooide mijn vraag in een faceboekgroep van mede-rollers. De reacties van de dames waren overweldigend. Herkenbaarheid allom, ook om de irritante beugel die in je ribben kan prikken waar ik zelf dan weer geen last van heb. Kennelijk heb je als actieve roller een bepaalde lichaamshouding waardoor dit gebeurt. Ook zij dachten dat ze de enige waren. Oplossingen werden ook aangedragen: van een speciaal clipje waarmee je de twee bandjes in het midden naar elkaar toe haalt, tot paperclips en sport-bh’s. Een enkele heer waagde de optie “geen bh” te vermelden, best gewaagd maar het kon “door de beugel”.


We hebben inmiddels ook een rugtas gescoord die wél om de rugleuning blijft zitten. Eentje die genoeg ruimte biedt voor een pak melk en wat groente, maar tevens niet te lang is om de elektrische Smoov in de weg te zitten.



En tot slot heb ik eindelijk een keuze kunnen maken welke spaakbeschermers ik mooi vind. Een gevalletje safety. Want ik kan je verklappen dat wanneer je je vingers tussen de spaken krijg op het moment dat de Smoov lekker toert, dan ben je niet gelukkig. De Smoov dendert namelijk vol power door. En mijn vingers wil ik nog wel even behouden. Bovendien heb ik als kind mijn voet tussen de spaken gehad achter op de fiets bij mijn moeder. Dat beeld achtervolgt me dan. Hiervoor bestaan dus polycarbonaat ronde “platen” van 1,5 mm dik die je aan je spaken klikt. Eigenlijk hetzelfde idee als de jasbeschermer op je fiets. En een leuk motiefje erop is dan wel een “must”. Oja, ik heb uit China een netje laten invliegen. Een soort bagagenet dat met klittenband onder de zitting verscholen zit. Daar kan ik m’n jas of trui of handschoenen in proppen.


En een bandenpomp, ook zoiets. Ik heb nu één keer geprobeerd om met een gewone fietspomp de luchtdruk op 8 bar in die band te krijgen. Ik ging dood met sterretjes in de ogen. Gelukkig bestaan er kleine handzame, oplaadbare luchtpompjes. Post NL gaat me binnenkort verblijden. Mijn vaste pakketjesman weet mijn voordeur blindelings te vinden. Niet alleen voor míj́n huisnummer, maar inmiddels ook voor een halve werkzame buurt. “Die van 27” is toch altijd thuis. En dat is prima.

Met een klein fietstasje aan het frame voor mijn telefoon en inbussleuteltjes (je weet maar nooit) en een reserve binnenband in de kast denk ik wel compleet te zijn. Maar ik ben nog een amateur-roller. Er komt vast nog wel iets bij.


Amazing, al die accessoires. Ik heb bijna een extra kast nodig thuis. Sta je als lopend mens niet bij stil. De rolstoelwereld. En charmant is het allemaal niet, het is praktisch. Naja, dat ben ik dan ook wel weer. Aankomend mei vindt dé Supportbeurs 2020 plaats in Utrecht (*edit 2020: wist ik veel wat corona was...). Een beurs vol met gadgets en de nieuwste ontwikkelingen op mobiliteitsgebied voor mensen met een beperking. Mijn chauffeur is geboekt. Er zijn nog twee plaatsen vrij voor wie interesse heeft……

 
 
 

Comentários


Post: Blog2_Post

©2020 Wenda Gele Ballon.

bottom of page