Blog #38 Stilte

Wat is het toch stil rondom de Gele Ballon blogs hoor ik sommigen nu denken.

Dat klopt. Sinds de uitbraak van hét C-virus valt er weinig te beleven. Dat was daarvoor ook al zo, maar de afgelopen weken bestaat mijn leven uit een rondje door de supermarkt voor het hoognodige, Netflix en af en toe een rondje rollen buiten, door een grijze wijk met scheefliggende stoeptegels. Daar valt weinig over te bloggen. Als remedie tegen het eenzaamheidsvirus heb ik twee kleine vriendjes gekocht, Ukkie & Tukkie. Het brengt weer wat leven in huis en ik heb iets om voor te zorgen. Langzaam aan beginnen ze te wennen en krijgen ze al een beetje praatjes. Dat is zo’n beetje het spannendste nieuws dat ik jullie kan melden.

Afgelopen februari stond ik op het punt om mijn wereldje wat groter te maken, door te gaan oefenen met het openbaar vervoer en kleine reisjes. Dat plan werd doorkruist door #StayHome. Zwemmen, als therapie, staat natuurlijk ook al weken stil en mijn traject bij de revalidatie staat in de koelkast.

Fysiek gaat het niet geweldig, de vermoeidheid is fors, mijn linker oog creëert vaak dubbele beelden en van zenuwpijn in je onderbenen wordt je ook niet vrolijk, nog los van de andere klachten, zoals slecht slapen. Wat dit alles met mij mentaal doet, kun je wel raden. En dat werkt dan cognitief ook weer door. Afgelopen week mocht ik weer eens door de MRI-scan voor controle. De uitslag moet nog komen. Wel heel bizar om door een bijna leeg ziekenhuis te rollen. Bij de afdeling Medische Beeldvorming was al helemaal geen kip. Naja, 2 dames achter een plexischerm. Bijna spooky.

Een jaar geleden ging de Gele Ballon de lucht in. Wat als het ware, door Edwin als een proefballonnetje werd gelanceerd, groeide uit tot een succesvol project waardoor ik mijn eigen rolstoel kon laten bouwen. Het bracht me ook veel nieuwe waardevolle contacten en de Gele Ballon hield me op de been, ik had een doel en een bezigheid. Dat de ballon tot zo’n grote hoogte steeg, is mede dankzij jullie allemaal, waarvoor ik heel erg dankbaar ben. Nu is de tijd aangebroken dat de Gele Ballon zachtjes neerstrijkt. Daarom is dit de laatste ballon-blog op de website. Op 16 mei zal de site verlopen. De Facebook-pagina van de Gele Ballon blijft wél nog bestaan, zodat een groot deel van jullie daar het laatste nieuws toch kan volgen. Maar niet huilen, we hebben nog steeds het doel om in 2021 de Mont Ventoux te beklimmen en daarmee donaties binnen te halen ten bate van MS-onderzoeksprojecten, een evenement dat dit jaar uiteraard niet door kan gaan vanwege het virus. Mijn zus Ellen gaat er helemaal voor. Haar (en mijn) voorbereidingen kunnen jullie volgen via haar site fietsentegenms.wixsite.com/ellen of fiets even naar Facebook @IcanDoTheMontVentoux en geef ons een like. Dan blijf je automatisch op de hoogte.

Dank jullie wel allemaal voor alle reacties, donaties, steun en acties voor de Gele Ballon. Een project dat ik nooit zal vergeten, een lifechanging event voor mij.