Blog #5 Een gitzwarte dag

9 November 2018 was een zwarte dag en een mokerslag.

Pluto kreeg het snel zwaar met ademhalen als hij ging liggen. De hele laatste nacht hebben we samen op de bank gezeten. Hij enigszins rechtop tegen mij aan hangend. Dan ging het nog. Zijn oogjes vielen vaak dicht van de slaap en vermoeidheid, maar echt slapen deden we allebei niet. Het ging rap.

Dirk kwam meteen in de ochtend en samen zijn we naar het dierenziekenhuis gegaan. In een roes hebben we in alle rust afscheid genomen van onze kanjer. In zijn blik zag ik dat het goed was. We hadden alles gedaan wat in onze macht lag, kosten nog moeite gespaard. Maar van de kanker konden wij niet winnen.

Totaal gebroken en ontroostbaar. Een ervaring die op mijn netvlies gebrand blijft, zó intens dat het maanden later nog steeds diepe rauwe pijn geeft. Mijn allerliefste maatje, onvoorwaardelijk trouw en lief, is er niet meer.

Miss you like crazy.

Rust zacht lieve Pluto.

Tot ooit daarboven.